นักพัฒนาแอนดรอยด์หลายๆคนคงรู้จักกับ AndroidX กันอยู่แล้ว (ถ้าใครยังไม่รู้ถือว่าบาปแล้วล่ะ) ซึ่งหนึ่งในนั้นที่น่าสนใจไม่แพ้กันก็มีชื่อเรียกว่า Security นี่แหละ

เจ้าของบล็อกเชื่อว่าคงไม่มีนักพัฒนาคนไหนที่ไม่รู้จักกับการทำ View Binding บนแอนดรอยด์ เพราะมันคือขั้นตอนพื้นฐานที่นักพัฒนาทุกคนต้องทำ เพื่อให้โค้ด Java หรือ Kotlin ในโปรเจคแอนดรอยด์สามารถเรียกใช้งาน View ที่อยู่ใน Layout XML

ถ้าจะต้องเขียนแอปขึ้นมาใหม่ซักตัวหนึ่ง และต้องเลือก Structure Pattern ในโปรเจคนั้นๆ ส่วนใหญ่ก็คงจะเลือก MVVM กัน เพราะว่าเป็น Pattern ที่ค่อยข้างได้รับความนิยมและการสนับสนุนจากทีมพัฒนาแอนดรอยด์มากที่สุดเลยก็ว่าได้ และยิ่งนำ Clean Architecture เข้ามาใช้ด้วยแล้วก็ยิ่งทำให้โค้ดนั้นดูดีมากขึ้นไปอีก

หลังจากที่ ViewPager ถูกใช้งานมาอย่างยาวนานพร้อมกับข้อจำกัดบางอย่างที่ไม่สามารถทำได้ ในตอนนี้ทีมแอนดรอยด์ก็ได้สร้าง ViewPager2 ขึ้นมาเพื่อใช้แทน ViewPager ตัวเก่าแล้ว

นักพัฒนาคงคุ้นเคยกับ ViewModel กันเป็นอย่างดี แต่รู้หรือไม่ว่านอกจาก ViewModel แล้ว ยังมี Component อีกตัวที่ชื่อว่า AndroidViewModel ให้ใช้งานด้วยนะ

ถ้าพูดถึง Dependency Injection บนแอนดรอยด์ก็จะนึกถึง Dagger 2 เป็นอย่างแรก เพราะว่าเป็น Dependency Injection Framework ตัวแรกๆที่ออกมาใช้กัน

Fragment ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อชดเชยความสามารถที่ขาดไปใน Activity นั่นเอง แต่ทว่า Fragment ก็มาพร้อมกับการทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้นรวมไปถึง Back Stack ด้วยเช่นกัน

หลังจากที่ได้อ่านบทความก่อนหน้านี้ไปแล้วก็จะสามารถทำ Dependency Injection ให้กับ Activity และ Fragment ด้วย Dagger 2 ได้แล้ว แต่ทว่า Component ของ Android Framework นั้นไม่ได้มีแค่ Activity และ Fragment เท่านั้น ดังนั้นในบทความนี้เจ้าของบล็อกจึงขอพูดถึง Component ตัวอื่นๆไว้ซักหน่อยดีกว่า

จากบทความในตอนที่แล้ว เจ้าของบล็อกได้เตรียมโปรเจคให้พร้อมสำหรับการใช้งาน Dagger 2 และมีคำสั่งบางส่วนไปแล้ว โดยคลาส UserPreference และ AwesomeManager ก็พร้อมสำหรับการใช้งานผ่าน Dagger 2 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ทว่ามันยังไม่จบ เพราะว่าในบทความนี้จะมาต่อด้วย Activity และ Fragment กันนะ

สิ่งหนึ่งที่รำคาญใจเจ้าของบล็อกมานานมากเวลาเขียนโค้ดแอนดรอยด์ก็คือตอนที่อยากจะส่งข้อมูลไปมาระหว่าง Activity กับ Fragment นี่แหละ อาจจะฟังดูไม่ใช่เรื่องยากซักเท่าไร แต่การส่งข้อมูลระหว่าง Component เหล่านี้ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้โค้ดในโปรเจคเกิดกลิ่นเน่าเหม็นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวได้เหมือนกันนะ

เรื่องมีอยู๋ว่าเจ้าของบล็อกต้องการจะเช็คว่า Latitude/Longitude ที่ได้จาก Google Maps เนี่ย มันอยู่ใน Area ที่เจ้าของบล็อกต้องการหรือป่าว ก็เลยเป็นที่มาของบทความนี้นั่นเอง

หลังจากที่เกริ่นเรื่อง Dagger ไปคร่าวๆแล้วในบทความก่อนหน้านี้ คราวนี้ก็ไม่ขอพูดพร่ำทำเพลง มาเริ่มเขียนโค้ดสำหรับ Dagger กันต่อเลยดีกว่า

ในที่สุดก็ถึงเวลาเขียนบทความของ Dagger 2 เสียที เพราะนี่คือหนึ่งใน Library ยอดนิยมที่ใช้กันในโปรเจคใหญ่ๆที่มีความซับซ้อนที่มีอะไรข้างในมากกว่าโค้ดแบบ MVC ธรรมดาๆ

ตั้งแต่ iPhone X เปิดตัวขึ้นมาพร้อมกับ Notch แต่ในทุกวันนี้ Flagship ของฝั่งแอนดรอยด์ก็พากันเปิดตัวพร้อมกับรอยแหว่งนี้เช่นกัน ดังนั้นฝั่งแอนดรอยด์ก็ต้องมานั่งทำแอพให้รองรับกับรอยแหว่งหรือชื่ออย่างเป็นทางการที่ทางแอนดรอยด์เรียกว่า Display Cutout

หลังจาก Architecture Components ได้เปิดตัวในงาน Google I/O 2017 ล่าสุดในงาน Google I/O 2018 ก็ได้เปิดตัวน้องใหม่ในวงการเพิ่มเข้ามาอีกหลายๆตัว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ Component ที่มีชื่อว่า WorkManager